Διάφοροι υποστηρικτές του,
εδώ Κ Α Ι εδώ Κ Α Ι εδώ.
Κρατάτε γερά !
Σε όσους απέμειναν όρθιοι: Καρτερία και Ευψυχία !
Παρασκευή 17 Μαΐου 2024
Συνέντευξη τού Χαράλαμπου Γιώτη στο "BETTY DIRECT" - Στο 38:40 με 42:40 τού video, ο αγανακτισμένος Γιώτης, διαψεύδει ότι έστελνε φωτογραφίες με τα... ... ... γεννητικά του όργανα σε γυναίκες (στο 41:40). Διαψεύδει επίσης, διαρρήδην, ότι υπήρξε ποτέ ναρκομανής ή... απετάχθη (απεπέμφθη ατιμωτικώς) από τον Στρατό
Διάφοροι υποστηρικτές του,
Πέμπτη 16 Μαΐου 2024
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ: ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΗΘΗ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΕΜΕΙΣ, ΩΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ», ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ, ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΑΤΙΜΩΣΗ ΘΑ ΥΠΟΣΤΗ, ΑΛΛΑ Κ Α Ι ΠΟΛΕΜΟ (ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΠΟΛΛΟΙ pf - ΟΥΣΤ@Ρ@ΔΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΣΤΟ... ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΟ... ΤΕΛΟΣ) - ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΝΕΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΥΜΜΑΧΗΤΕΣ. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ.
Άλα τις ! Η μπισναδόρικη κυβέρνηση τού μιζοτάκωλου, αντί να αγοράσει τέσσερα ελικόπτερα (όπως ζητά η Πολεμική Αεροπορία) με κόστος 60 εκατομμύρια ευρώ, θα... νοικιάσει έξι, από ιδιώτες, πληρώνοντας 72 εκατομμύρια ευρώ... ανά έτος !!! ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΛΟΓΟΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΕΡΕΥΝΑ & ΔΙΑΣΩΣΗ ΣΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, ΜΟΝΙΜΩΣ. ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ, ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Γ@ΜΩ ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΟΥΣ !!!
Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2019 ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΣ ΟΤΙ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΒΓΑΡΟΥ ΚΑΙ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΕΣ (ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ;)
ΕΠΙ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΕΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΩΣ ΓΝΗΣΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΓΑΡΟ!..
Υπαρκτές οι επιστολές του Ιησού – Άδικα κατηγορούν τον Βελόπουλο…
Γράφει ο Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΣ
Εγώ οπαδός του Βελόπουλου δεν είμαι και ουδέποτε υπήρξα. Οπαδός της Αλήθειας είμαι και γι’ αυτό σήμερα θ’ ασχοληθώ μ’ ένα θέμα που θα σοκάρει τους αναγνώστες που έχουν μαύρα μεσάνυχτα από Εκκλησιαστική Ιστορία… Από τις αρχές του 2019 που ο Αρχηγός της «Ελληνικής Λύσης», Κυριάκος Βελόπουλος, πρωτοπαρουσίασε τις περίφημες «Επιστολές του Ιησού» σε κάποια από τις εμπορικές τηλεοπτικές εκπομπες του, όλοι έχουν πέσει πάνω του να τον φάνε, λές και διέπραξε κάποιο ανεπανόρθωτο αμάρτημα.
Στα 5 χρόνια που πέρασαν από τότε, υπάρχουν αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις στον Τύπο και δεκάδες αναρτήσεις στο Διαδίκτυο με τις οποίες λοιδορείται άγρια ο επικεφαλής της «Ελληνικής Λύσης» ως κοινός απατεώνας, επειδή πουλούσε… χειρόγραφες Επιστολές του Ιησού Χριστού!.. Πράγματι (το βίντεο υπάρχει στο YouTube), επανειλημμένως ο Βελόπουλος πουλούσε από τις εκπομπές του ένα βιβλίο, στο οποίο υπήρχαν φωτοτυπίες της περίφημης Αλληλογραφίας του Ιησού με τον Τοπάρχη της Εδέσσης, Άβγαρο, και καλούσε τους τηλεθεατές να το αγοράσουν γιατί πρόκειται για ντοκουμέντο. Μετά τον θόρυβο που ξέσπασε, ο Βελόπουλος προσπάθησε να διαψεύσει ότι πουλούσε.. χειρόγραφες επιστολές του Ιησού Χριστού, ωστόσο τα υπάρχοντα βίντεο τον διαψεύδουν παταγωδώς.
Ο ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, ΠΟΥ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ!..
Επειδή, όμως, κανείς δεν ασχολείται με την ουσία του θέματος (προφανώς από παντελή άγνοια της Εκκλησιαστικής Ιστορίας…), αποφάσισα να ασχοληθώ εγώ σήμερα με την περίφημη Αλληλογραφία του Ιησού με τον Άβγαρο, ώστε να αντιληφθούν όλοι πώς έχει το θέμα…
1) Πρόκειται για τις Επιστολές που αντήλλαξαν λίγο πρίν την Σταύρωση του Κυρίου μας, ο πανίσχυρος Τοπάρχης της παλαιστινιακής πόλεως Εδέσσης, Άβγαρος, με τον Ιησού Χριστό. Τις Επιστολές αυτές τις πρωτοαναφέρει και τις παραθέτει επί λέξει ο ίδιος «ο Πατήρ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας», Ευσέβιος Καισαρείας (260 – 340), στο ΙΓ΄κεφάλαιο της «Εκκλησιαστικής Ιστορίας» του που έχει τίτλο «Ιστορία περί του των Εδεσσηνών Δυνάστου» (δείτε το εδώ https://tinyurl.com/mryx6dvy ). Σημειωτέον ότι από την εν λόγω Αλληλογραφία του Αβγάρου της Εδέσσης με τον Ιησού Χριστό, προέκυψε όλη αυτή η φιλολογία και Παράδοση για την Ιερά Σινδόνη και την Αχειροποίητη Εικόνα του Κυρίου μας, την οποία δέχονται τόσο οι Ρωμαιοκαθολικοί, όσο και οι Ορθόδοξοι...
2) Καθ’ όλη την διάρκεια της χιλιόχρονης Βυζαντινής Ιστορίας, η Αλληλογραφία του Χριστού με τον Τοπάρχη της Εδέσσης, Άβγαρο, εθεωρείτο γνήσια. Και μόνο η ανάρτηση των Επιστολών του Ιησού στα τείχη κάποιας πόλεως είχε ως αποτέλεσμα της απόκρουση των βαρβαρικών επιθέσεων. Το γεγονός επιβεβαιώνει πολλάκις στα συγγράμματά του ο αυτοκράτοράς μας, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος!..
3) Ο ίδιος ο κοσμαγάπητος στην Ελλάδα, Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, δέχεται στα συγγράμματά του ως αληθινές τις Επιστολές του Χριστού μας προς τον Άβγαρο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και τον «Πατριάρχη» του Βυζαντινού Μοναχισμού, άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, αλλά και για πολλούς άλλους αγίους της Ορθοδοξίας μας…
ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΓΝΗΣΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Ας δούμε πώς έχει εν συντομία το θέμα, με το οποίο έχει ασχοληθεί εδώ και 25 χρόνια ο γνωστός ελληνορθόδοξος ερευνητής Άγγελος Σακκέτος στο βιβλίο του «Το Χειρόγραφο του Ιησού». Υπόψιν ότι τον πρόλογο σε αυτό το βιβλίο έχει γράψει ο ίδιος ο παπα-Γιώργης Μεταλληνός, άρα πρόκειται για εντελώς έγκυρο σύγγραμμα...
Όπως προκύπτει από τις Επιστολές που παραθέτει επί λέξει ο Ευσέβιος Καισαρείας, ο μεν Άβγαρος ζητούσε από τον Χριστό να τον επισκεφτεί στην Έδεσσα για να τον θεραπεύσει από μία ανίατη ασθένεια, ο δε Ιησούς του απάντησε ότι εκείνη την χρονική περίοδο δεν μπορούσε να ικανοποιήσει το αίτημά του, αλλά θα του έστελνε έναν μαθητή Του για να τον θεραπεύσει – πράγμα που έγινε αμέσως! Ο Άβγαρος αισθάνθηκε ευγνωμοσύνη για την θεραπεία του και ανάρτησε αμέσως την επιστολή του Χριστού στα τείχη της πόλεως της Εδέσσης ως «αποτρόπαιον» για τους εχθρούς που πολιορκούσαν την Έδεσσα, ενώ αντίγραφα της επιστολής αυτής του Ιησού βρέθηκαν σε ενεπίγραφες μαρμάρινες πλάκες στον Πόντο, την Μακεδονία και αλλού.
Η επιστολή του Τοπάρχη της Εδέσσης, Αβγάρου, προς τον Ιησού Χριστό, όπως την παραθέτει ο «Πατήρ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας», Ευσέβιος Παμφίλου, επισκοπος Καισαρείας
Την γνησιότητα των δύο τούτων επιστολών, μεταξύ Ιησού και Άβγαρου, επιβεβαιώνει και ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, ο οποίος χρημάτισε διάκονος της εκκλησίας των Εδεσσηνών. Επίσης τις δύο αυτές επιστολές δέχθηκαν και άλλοι ιστορικοί, όπως ο Προκόπιος, ο Ευάγριος ο Σχολαστικός, ο Γεώργιος Κεδρηνός, ο Θεόδωρος ο Στουδίτης κλπ. Όπως προείπαμε, μεγάλη αναφορά κάνει και ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος μέσα στο έργο του : «Η Ιστορία της Εικόνος της Εδέσσης», αλλά και ο ίδιος ο Άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο γνωστός μας Άγιος της Αιγίνης, στο γνωστό και πολυθρύλητο σύγγραμμά του: «Μελέτη περί των Αγίων εικόνων -Περί της χρήσεως των Αγίων Εικόνων εν τη Εκκλησία».
ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΑΒΓΑΡΟΥ ΚΑΙ ΙΗΣΟΥ ΣΕ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ!..
Για τους «άπιστους Θωμάδες» το κείμενο της διηγήσεως του Βασιλέως Κων/νου Πορφυρογέννητου για την Αλληλογραφία μεταξύ Χριστού και Αβγάρου βρίσκεται σε ένα χειρόγραφο κώδικα του 15ου αιώνα στο Μοναστήρι του Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Το μικροφίλμ αυτού του κώδικα βρίσκεται στο Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, στη Μονή Βλατάδων, στη Θεσσαλονίκη.
Παρόμοιες αρχαιολογικές επιγραφές με τις επιστολές του Ιησού Χριστού και του τοπάρχη της Εδέσσης Άβγαρου έχουν βρεθεί σε ανασκαφές, η μία μάλιστα στην Ελλάδα, στην πόλη των Φιλίππων της Μακεδονίας μας στις 13 Δεκεμβρίου του 1914 από τους Γάλλους αρχαιολόγους Ch. Avezou και Ch. Picard κατά το διάστημα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα γεγονότα όμως του πολέμου ήταν η αιτία να χαθεί η πρωτότυπη επιγραφή. Έχομε όμως τα αντίγραφα που είχαν κάνει σε γύψο οι αρχαιολόγοι αυτοί πριν την απώλεια του πρωτότυπου. Οι φωτογραφίες αυτών των αντιγράφων βρίσκονται στο βιβλίο του Denis Foissel: «Συλλογή των Χριστιανικών επιγραφών της Μακεδονίας από τον 3ο ως τον 6ο μ.Χ. αι.», Έκδοση γαλλική 1983, Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών!..
ΙΔΟΥ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΒΓΑΡΟ…
Επειδή δεν μας παίρνει ο χώρος, θα δημοσιεύσουμε μόνο την Επιστολή του Ιησού προς τον Άβγαρο, όπως την παραθέτει ο Ευσέβιος Καισαρείας, στο ΙΓ΄Κεφάλαιο της «Εκκλησιαστικής Ιστορίας» του. Το σχετικό εδάφιο μπορείτε να το βρείτε με ένα «κλίκ» στο Διαδίκτυο, αν βάλετε τις λέξεις «ανάγραπτον μαρτυρίαν έδεσσαν» στο κουτάκι αναζήτησης των GoogleBooks (δείτε την εδώ https://tinyurl.com/bjdx7c4m )…
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΗΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΒΓΑΡΟ: «Μακάριος ο πιστεύσας εν εμοί, μη εωρακώς με. Γέγραπται γάρ περί εμού, τους εωρακότας με μη πιστεύειν εν εμοί, και ίνα οι μη εωρακότες αυτοί πιστεύσωσι και ζήσωνται. Περί δε ού έγραψάς μοι ελθείν προς σε, δέον εστί πάντα δι’ ά απεστάλην ενταύθα πληρώσαι με. Και μετά το πληρώσαι, ούτως αναληφθήναι προς τον αποστείλαντά με. Και επειδάν αναληφθώ, αποστελώ σοί τινα των μαθητών μου, ίνα ιάσηταί σου το πάθος και ζωήν σοι και τοις συν σοί παράσχηται»!..
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η Επιστολή του Ιησού Χριστού προς τον Τοπάρχη της Εδέσσης, Άβγαρο, όπως την παραθέτει ο «Πατήρ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας», Ευσέβιος Παμφίλου, πιο γνωστός ως Ευσέβιος Καισαρείας
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Γιατί ενώ η ίδια η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Παράδοση του Βυζαντίου δεχόταν επί αιώνες ως αυθεντική την Αλληλογραφία Χριστού και Αβγάρου, εδώ και λίγα χρόνια κάποιοι την αμφισβητούν, με αποτέλεσμα να λοιδορείται άγρια ο ατυχής Κυριάκος Βελόπουλος; Κατά την γνώμη μου, αυτό συμβαίνει επειδή ο Άβγαρος στις επιστολές του προς τον Χριστό καταφέρεται πολλάκις εναντίον των Εβραίων σταυρωτών του Κυρίου μας και λέει στους απεσταλμένους του Ιησού ότι θα πάει με τον στρατό του να τους κατακόψει! Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που ο Εκκλησιαστικός Χώρος έπαψε τα τελευταία 100 χρόνια να μνημονεύει την Αλληλογραφία Αβγάρου + Ιησού (την οποία πουλάει ο αφελής Βελόπουλος και έσπευσαν να τον λοιδορήσουν οι άσχετοι…), ενώ ο άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως την δέχεται ως αυθεντική: Διότι η ιστορία της Αλληλογραφίας του Αβγάρου με τον Χριστό είναι κάργα αντισημιτική και οι Εβραίοι τα τελευταία 100 χρόνια έχουν γίνει πανίσχυροι…
1η δημοσίευση, στον «Στόχο» τής 7ης Μαρτίου 2019Περί Αβγάρου, εδώ.
Το ποίημα τού Κωνσταντίνου Καβάφη «Τρώες», το γνωρίζετε;
είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Ο Aχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.
Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη
θ’ αλλάξουμε τής τύχης την καταφορά,
κ’ έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται·
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει·
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.
στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.
ΑΝΑΛΥΣΗ
ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης στο ποίημα Τρώες αντικρίζει τη δυσκολία της ανθρώπινης ζωής σε όλη της την τραγικότητα, παρομοιάζοντας την καθημερινή πάλη των ανθρώπων με τον αγώνα των Τρώων. Το δεδομένο της ήττας των Τρώων υποβάλλει εξαρχής την ιδέα της αναπόφευκτης αποτυχίας, αποδίδοντας έτσι την επώδυνη αλήθεια της ζωής πως οι άνθρωποι, όσο κι αν παλέψουν, θα καταβληθούν στο τέλος απ’ τις αλλεπάλληλες δοκιμασίες της ζωής.
Είναι βέβαια σαφής η διάθεση απαισιοδοξίας που κυριαρχεί στο ποίημα, το οποίο, αν και δε θα πρέπει να θεωρηθεί πως εκφράζει έναν θεμιτό τρόπο θέασης της πραγματικότητας, αποδίδει ωστόσο με ακρίβεια τη συνήθη πορεία της ζωής πολλών ανθρώπων.
Συνάμα, ο ποιητής τονίζει πως οι άνθρωποι μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής δειλιάζουν και τρέπονται σε φυγή. Μια εικόνα εξαιρετικά αρνητική, ίσως ακόμη κι ενοχλητική, η οποία όμως εμπεριέχει την ασχήμια κάθε δύσκολης αλήθειας. Όσο κι αν οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν πως είναι αρκετά δυνατοί κι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε δυσκολία, στην πραγματικότητα η ζωή κατορθώνει να τους λυγίσει.
είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Ο ποιητής χρησιμοποιώντας α΄ πληθυντικό πρόσωπο στην αφήγησή του συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του στους «συφοριασμένους» ανθρώπους που μάταια πασχίζουν ν’ αποφύγουν τη δεδομένη ήττα. Με τον τρόπο αυτό τα λεγόμενά του αποκτούν την αλήθεια, αλλά και τον υποκειμενισμό του προσωπικού βιώματος και της προσωπικής οπτικής.
Ο χαρακτηρισμός των ανθρώπων ως συφοριασμένων προκύπτει από τα ποικίλα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν, αλλά κι από τις απρόσμενες συμφορές που συχνά σαρώνουν τη ζωή τους. Ενδεικτικοί ως προς αυτό είναι κι οι στίχοι από το Β΄ στάσιμο της Αντιγόνης του Σοφοκλή «οὐδέν ἕρπει θνατῶν βιότῳ πάμπολύ γ’ ἐκτός ἄτας» [ο βίος των θνητών καιρό δε σέρνεται πολύ έξω από της συμφοράς το μονοπάτι. (Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης)].
Με το σχήμα της επαναφοράς (οι δύο πρώτοι στίχοι ξεκινούν με τον ίδιο τρόπο: είν’ οι προσπάθειές μας) ο ποιητής στρέφει την προσοχή του αναγνώστη στη λέξη «προσπάθειες», η οποία εν τέλει χαρακτηρίζει συνολικά την ανθρώπινη ζωή, μιας κι οι άνθρωποι βρίσκονται διαρκώς σε μια διαδικασία προσπάθειας. Είτε πρόκειται για την επιβίωσή τους είτε για ό,τι ο καθένας αντιλαμβάνεται ως προσωπική του επιτυχία, οι άνθρωποι συνεχώς προσπαθούν να κατορθώσουν κάτι.
παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Οι πρώτες επιτυχίες στη ζωή κάθε ανθρώπου -οι οποίες δίνονται απ’ τον ποιητή με εκφράσεις που παραπέμπουν στην καθημερινή ομιλία του λαού «κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι παίρνουμ’ επάνω μας»-, αρκούν για να του προσφέρουν θάρρος και φυσικά την ελπίδα πως πρόκειται να καταφέρει όσα επιθυμεί.
Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, τής ανθρώπινης φύσης ότι αρκεί η παραμικρή επιτυχία (κομμάτι), η παραμικρή αίσθηση επίτευξης, για να λάβει την αναγκαία ενθάρρυνση και ν’ αντικρίσει με αισιοδοξία το μέλλον.
Θα πρέπει να προσεχθεί η χρήση τής λέξης «κομμάτι» απ’ τον ποιητή, που σκοπίμως παρουσιάζει ως μικρά τα επιτεύγματα των ανθρώπων, όχι μόνο γιατί στους ανθρώπους αρκεί η ελάχιστη επιτυχία για να γεμίσουν αισιοδοξία, αλλά κυρίως γιατί στα περιορισμένα μέτρα της ανθρώπινης ζωής δεν υπάρχουν τα περιθώρια για σημαντικά κατορθώματα.
Ο Aχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.
Η θετική, όμως, όψη της πραγματικότητας δε διαρκεί πολύ, καθώς όπως επισημαίνει ο ποιητής πάντοτε κάτι προκύπτει που διακόπτει την ελπιδοφόρα διάθεση των ανθρώπων. Τα προβλήματα που ενδέχεται να προκύψουν, ανά πάσα στιγμή, στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι πολλών ειδών, είτε πρόκειται για προβλήματα οικονομικά είτε υγείας είτε ακόμη και προσωπικής φύσης. Επειδή, βέβαια, η οικονομία του ποιήματος δε θα επέτρεπε μια τέτοιου είδους καταγραφή, όλα τα πιθανά προβλήματα λαμβάνουν υπόσταση με την εμφάνιση του Αχιλλέα. Ο ομηρικός ήρωας, δηλαδή, συμβολίζει τις ποικίλες δυσκολίες της ζωής, οι οποίες αναχαιτίζουν τις προσπάθειες των ανθρώπων, όπως ακριβώς ο πανίσχυρος ήρωας προκαλούσε με την εμφάνισή του πανικό στους Τρώες και τους καθήλωνε.
Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη
θ’ αλλάξουμε τής τύχης την καταφορά,
κ’ έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.
Η τρίτη στροφή του ποιήματος ακολουθεί μετά από μια επιβεβλημένη παύση στην ανάγνωση, όπως αυτή προκύπτει απ’ το διπλό διάκενο που τη χωρίζει από την προηγούμενη στροφή και που ουσιαστικά χωρίζει το ποίημα σε δύο διακριτές ενότητες.
Ο αρχικός στίχος της στροφής αυτής αποτελεί επανάληψη του δεύτερου στίχου της πρώτης στροφής, λειτουργώντας ως συνεκτικός δεσμός μεταξύ των δύο ενοτήτων του ποιήματος και συνεχίζοντας παράλληλα την αναλογία ανάμεσα στις προσπάθειες των τωρινών ανθρώπων και τις προσπάθειες των Τρώων.
Οι προσπάθειες των ανθρώπων είναι καταδικασμένες, σχολιάζει ο ποιητής, όπως ακριβώς αυτές των Τρώων. Οι άνθρωποι συχνά θεωρούν πως αν δείξουν αποφασιστικότητα και μεγάλη τόλμη, θα μπορέσουν να αλλάξουν την πορεία της τύχης τους, και γι’ αυτό αποφασίζουν να αγωνιστούν. Όμως η αποφασιστικότητα αυτή εμφανίζεται μόνο μπροστά στις μικρές δυσκολίες της ζωής.
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται·
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει·
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.
Όταν οι άνθρωποι έρθουν αντιμέτωποι με τις μεγάλες δυσκολίες, με τη μεγάλη κρίση, τότε χάνουν και την τόλμη και την αποφασιστικότητά τους. Η ψευδαίσθηση ψυχραιμίας και θάρρους που υπήρχε μπροστά στα μικρά προβλήματα διαλύεται απέναντι στα σημαντικά ζητήματα κι οι άνθρωποι αποζητούν τη σωτηρία στη φυγή.
Η εικόνα πανικού που επικράτησε στην Τροία κατά την τελική επίθεση των Ελλήνων, αποδίδει τον πανικό και την άτακτη φυγή των ανθρώπων μπροστά στις απρόσμενες, μα και αναπόφευκτες, μεγάλες δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν στη ζωή τους.
στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.
Εντούτοις, παρά τις σπασμωδικές κινήσεις των ανθρώπων η πτώση, η καταστροφή, είναι δεδομένη. Κι όπως ο Πρίαμος κι η Εκάβη θρηνούσαν για την απώλεια του Έκτορα και για την επερχόμενη ήττα των Τρώων, έτσι και τα αισθήματα και οι αναμνήσεις της πρότερης ευτυχισμένης ζωής κλαίνε για την αναπόδραστη καταστροφή του κάθε ανθρώπου. [Οι αναμνήσεις και τα αισθήματα είναι τα υποκείμενα του ρήματος κλαίνε.]
Ο Καβάφης παρουσιάζει σ’ αυτό το ποίημα, όχι μόνο μια απαισιόδοξη εικόνα για την πορεία της ανθρώπινης ζωής, αλλά και μια εξαιρετικά αρνητική εικόνα για το ψυχικό σθένος των ανθρώπων, οι οποίοι εμφανίζονται αδύναμοι να διαχειριστούν τις μεγάλες κρίσεις και τα σημαντικά προβλήματα. Όπως, είναι εύλογο, οι διαπιστώσεις αυτές του ποιητή δεν έχουν καθολική ισχύ, αποδίδουν όμως με ακρίβεια τη ζωή και τη συμπεριφορά πολλών ανθρώπων.
Πηγή: Σημειώσεις τού Κωνσταντίνου Μάντη
Περάστε κι από εδώ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
